Βαριέμαι θανάσιμα. Δεν το συνηθίζω αλλά τώρα συμβαίνει, με έχει κυριεύσει. Γέμισα την μέρα μου όμως απ' την στιγμή που ήρθε το βράδυ ,δεν περνάνε οι ώρες με τίποτα. Διαβάζω από 'δω κ' από 'κει άρθρα στο ίντερνετ, χωρίς ωστόσο να μπορώ να ψυχαγωγήσω την ανία μου. Χτυπάει το τηλέφωνο. Ευτυχώς! Είναι ο Νίκ ,ένα πολύ καλό φιλαράκι και δυνατός παίκτης πόκερ. Πέραν τούτου ,ο μέντορας μου και η πιο καλή μου δικαιολογία περί κακών επιρροών.
-Τι κάνεις ;
-Τίποτα .
-Ψήνεις ζίνο* ;
-Όχι ρε , πολύ σαπίλα και δεν έχω τόσα φράγκα. Γουστάρεις να ανοίξουμε κάνα flop:* ;
- 50.
- Τα βλέπω . Πάμε λέσχη ;
Μα και μου ,με τα πολλά τον πείθω. Λέσχη ονομάζουμε κάτι συνοικιακά μαγαζιά ,λίγο κωλόμπαρα-λίγο καφενεία ,όπου φανερά-κρυφά στρώνουν τραπέζια . Υπάρχουν κάποια low profile με κουρτίνες γύρω-γύρω στα τζάμια και το τραπέζι στο πίσω δωμάτιο και άλλα πιο κάρτα ,μέχρι και με διαφημίσεις για τουρνουά απ' έξω! Σίγουρα ξέρουν όλοι τι γίνεται εκεί μέσα ,αφού υπάρχουν πάμπολλα -σχεδόν σε κάθε συνοικία- , όμως κανείς δεν ασχολείται . Όσο για τους μπάτσους ,στην αρχή φοβόμουν μην γίνει κάνα πέσιμο και μας δέσουν αλλά σύντομα κατάλαβα ότι πίνουν και αυτοί απ' το ευεργετικό νέκταρ της ιερής γκανιότας ,που θρέφει τόσα στόματα. Όπως και να 'χει ,είναι καλή φάση. Εκεί μέσα συναντάς διάφορους τύπους, ζόρικους και μη και αν καμιά φορά παίζεις ζοχαδιασμένος με τα λεφτά του ενοικίου ,την βλέπεις και σαν ταινία του Guy Richi. Τέτοιο ψώνισμα δεν τρως ούτε στα κυριλομάγαζα της παραλιακής !
Για απόψε ,διαλέγουμε μια λέσχη που βρίσκεται στις δυτικές συνοικίες . Είναι κοντά στο Μικρό Παρίσι (Δενδροπόταμος) και πολλές φορές έρχονται και τσιγγάνοι . Συνήθως πιτσιρικάδες 16-20 χρονών αλλά ξηγημένα παιδιά ,δεν δημιουργούν εντάσεις . Υπάρχουν και κάποιοι φορτωμένοι ,που αν φάνε κάνα καλό καβλίκι στο river τρελαίνονται. Γ' αυτό προσέχω να κρατάω το μεγάλο μου στόμα κλειστό. Καλύτερα κλειστό παρά μπουκωμένο με τα παπάρια μου. Δίκαιη ανταλλαγή.
Σκάμε μύτη ακριβώς την στιγμή που σηκώθηκαν για να πάνε προς το δωματιάκι .
-Γεια σας αλάνια ,πάνω στην ώρα.
-Γεια σας παιδιά ! Θα ξεκινήσουμε επιτόπου ;
-Ναι ,ελάτε.
Στρωνόμαστε 8 άτομα στο τραπέζι. Πάντα αποφεύγω να κάθομαι απέναντι απ' τον Νικ ,μην και μας κατηγορεί κανείς πάνω στην χασούρα ότι συνεργαζόμαστε. Καμιά φορά ο τζόγος πονάει σε σημείο παράνοιας. Η πρώτη ώρα κυλάει ήρεμα. Και οι δύο είμαστε λίγο πάνω απ' τα λεφτά μας ,με ορισμένα σκαμπανεβάσματα στην πορεία. Ο dealer μοιράζει την πάσα. Εγώ πάω πάσο ,πάλι σκουπίδια μ' έδωσε. Ο Νικ και άλλοι δυο είναι μέσα στο χέρι, χωρίς κανένας να έχει ανοίξει το pot*. Έρχεται το flop. Άσσος / άσσος / τρία ,ποικιλόχρωμα. Ο Νικ μιλάει πρώτος και το πάει ντούκου ,το ίδιο και ο δεύτερος. Ο τρίτος ποντάρει ένα ταληράκι. Ο Νικ τον ακολουθεί ενώ ο δεύτερος πάει πάσο. Εντωμεταξύ διακρίνω μια νευρικότητα στις κινήσεις του. Σκέφτομαι πως δεν έχει καλό χέρι και κάτι κυνηγάει . Έρχεται το turn* ,πάλι άσσος. Ο Νικ απ' την βιασύνη του να πετάξει τα φύλλα ,τα σπρώχνει πάνω στο χέρι του dealer ,που το είχε απλώσει προς την μεριά του για να του απευθύνει τον λόγο. Γυρνάνε και τα δύο σαν φέτες ψωμί που σκάνε απ' την πλευρά της μερέντας και φανερώνουν ένα ζευγάρι άσσους. Όχι ρε πούστη ...οι άλλοι δεν φαίνονται και για ξουράφια στα μαθηματικά αλλά αυτό πως να τους το εξηγήσεις ; Ο πιτσιρίκος απ' τα δεξιά του φωνάζει όλο ειρωνεία "μα είσαι μαλάκας και πετάς το καρέ* ;" ενώ ο μαντραχαλάς εξ αριστερών τον έχει σβερκώσει αστραπιαία. Τινάζομαι απ' την άλλη πλευρά του τραπεζιού για να δικαιολογήσω τ' αδικαιολόγητα και γλιστράει απ' το μανίκι μου ένα δυάρι καρό.
-Ρε μαλάκες και οι δυο σας ,μας δουλεύετε ;
-Όχι ρε παιδιά ,να σας εξηγήσω ,τους λέω με μούτρα οσίας και παρθένας και προσπαθώ να εκμεταλλευτώ την μέχρι τώρα αδράνεια τους.
-Τι να εξηγήσεις ρε γελοίε με το δυάρι ,γρυλίζει ο κτηνάρας που έχει κολλήσει τον Νικ στον τοίχο ,ένα μέτρο μπροστά μου.
-Να ... μου αρέσει πολύ να παίζω με τα δυάρια ,ειδικά όταν τα setάρω !
Ίσα που πρόλαβα να δω το χέρι του να 'ρχεται. Ανοίγω τα μάτια μου με θέα προς το ταβάνι. Τρομερός πονοκέφαλος και κάτι περίεργο στο στόμα μου. Ψηλαφίζω με την γλώσσα μου και καταλαβαίνω ότι λείπουν τα δυο τα μπροστινά τα δόντια ,τα πως τα λένε ,του Bugs Bunny. Σκέφτομαι πως θα μοιάζει η μούρη του φίλου μου τώρα. Με πιάνει το ηρωικό μου και σηκώνομαι με φόρα. Ζαλίζομαι και ταλαντεύομαι σαν σέρφερ. Ανάμεσα στην φασαρία ,ακούω έναν μεταλλικό ήχο. ΚΛΙΝΚ. Όχι και gunια ρε παιδιά για ένα παπατζιλίκι ουρλιάζω. Το κέρμα έχει γλιστρήσει απ' το τεντωμένο χέρι του Νικ, που τον έχουν σαν τον εσταυρωμένο στον τοίχο, μέσα στον αυτόματο πωλητή που βρίσκεται λίγο πιο δίπλα. Με όλο το ψυχικό του σθένος πατάει το κουμπάκι της coca-cola zero . Οι λάμπες σκάνε και πετάνε σπίθες. Ήχος εκρήξεων και πίδακες φωτιάς απ' τους αεραγωγούς. Σκοινιά να ξετυλίγονται απ' το ταβάνι. Τα S.W.A.T να μπουκάρουν ρημάζοντας τον τοίχο. Μουνάρες με καυτά σορτσάκια να πασαλείβονται με παγάκια δίπλα μας ,αλλά αυτές μας είναι αδιάφορες, ούτως ή άλλος δεν γαμάμε. Ο Νικ ανοίγει το κουτάκι και πίνει ατάραχος,υποθέτω για να ανακουφίσει κάπως τον λαιμό του, ενώ παντού τριγύρω πανικός.
-Ρε ηλίθιε ,πάμε να φύγουμε γρήγορα. ΤΣΑΚΙΣΟΥ !
Βγαίνουμε απ' το σπάσιμο του τοίχου .Κεντράρουμε το πρώτο σκοτεινό κωλόστενο και γινόμαστε λούηδες. Δεν ξέρω πόση ώρα τρέχαμε. Σε κάποια φάση σταματάμε και μας κόβεται η ανάσα. Προσπαθούμε να βρούμε την ανάσα μας ,σκυμμένοι και οι δυο ,κοιταζόμαστε κατάματα. Του χαμογελάω με το καινούργιο μου, λειψό, χαμόγελο. "Καλά ρε ,δυάρι ;" μου λέει και ψοφάει στο γέλιο. "Δεν μπορούσα να βάλω στο μανίκι 2/7 και έβαλα μόνο το δυάρι" ,του λέω. Κοιταζόμαστε ξανά ,σιωπηλοί αυτή την φορά. Ένοχη σιωπή. Και οι δυο είχαμε τον άλλον στην απέξω απ' τα σχέδια μας. Και οι δυο θέλαμε να διατηρήσουμε την εικόνα μας ακέραιη στο πρόσωπο του άλλου ,αλλά τελικά είμαστε το ίδιο βρώμικοι. Το καταπίνουμε ,σαν να μην μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς.
-και τώρα τι;
-Ή να μάθουμε να ρίχνουμε καμιά μπουνιά ή είμαστε για jokerstars και μόνο. Δεν είμαστε σίγουροι πως πάντα θα έχει αυτόματους πωλητές δίπλα μας ...
Το σπάμε χωρίς πολλές κουβέντες. Θα τα πούμε αύριο ,εκτενώς. Χωριζόμαστε με μια βλακώδη έκφραση χαράς στο πρόσωπο. Κάναμε την αλητεία μας κ' απόψε. Δεν πειράζει ,κάποια στιγμή θα μεγαλώσουμε . Ως τότε ,θα flopάρουμε πεντάφτερα καρέ ...
*ζινο : το καζίνο
*pot : το ποσό των στοιχημάτων . Ξεκινάει απ' την αρχή σε κάθε πάσα.
*flop : τα τρία πρώτα κοινά φύλλα. Ανοίγουν ταυτοχρόνως.
*turn : το τέταρτο κοινό φύλλο. Ανοίγει μόνο του.
*καρέ : πολύ δυνατός συνδιασμός με 4 ίδια φύλλα (π.χ. 4χ Ρηγάδες )
-Τι κάνεις ;
-Τίποτα .
-Ψήνεις ζίνο* ;
-Όχι ρε , πολύ σαπίλα και δεν έχω τόσα φράγκα. Γουστάρεις να ανοίξουμε κάνα flop:* ;
- 50.
- Τα βλέπω . Πάμε λέσχη ;
Μα και μου ,με τα πολλά τον πείθω. Λέσχη ονομάζουμε κάτι συνοικιακά μαγαζιά ,λίγο κωλόμπαρα-λίγο καφενεία ,όπου φανερά-κρυφά στρώνουν τραπέζια . Υπάρχουν κάποια low profile με κουρτίνες γύρω-γύρω στα τζάμια και το τραπέζι στο πίσω δωμάτιο και άλλα πιο κάρτα ,μέχρι και με διαφημίσεις για τουρνουά απ' έξω! Σίγουρα ξέρουν όλοι τι γίνεται εκεί μέσα ,αφού υπάρχουν πάμπολλα -σχεδόν σε κάθε συνοικία- , όμως κανείς δεν ασχολείται . Όσο για τους μπάτσους ,στην αρχή φοβόμουν μην γίνει κάνα πέσιμο και μας δέσουν αλλά σύντομα κατάλαβα ότι πίνουν και αυτοί απ' το ευεργετικό νέκταρ της ιερής γκανιότας ,που θρέφει τόσα στόματα. Όπως και να 'χει ,είναι καλή φάση. Εκεί μέσα συναντάς διάφορους τύπους, ζόρικους και μη και αν καμιά φορά παίζεις ζοχαδιασμένος με τα λεφτά του ενοικίου ,την βλέπεις και σαν ταινία του Guy Richi. Τέτοιο ψώνισμα δεν τρως ούτε στα κυριλομάγαζα της παραλιακής !
Για απόψε ,διαλέγουμε μια λέσχη που βρίσκεται στις δυτικές συνοικίες . Είναι κοντά στο Μικρό Παρίσι (Δενδροπόταμος) και πολλές φορές έρχονται και τσιγγάνοι . Συνήθως πιτσιρικάδες 16-20 χρονών αλλά ξηγημένα παιδιά ,δεν δημιουργούν εντάσεις . Υπάρχουν και κάποιοι φορτωμένοι ,που αν φάνε κάνα καλό καβλίκι στο river τρελαίνονται. Γ' αυτό προσέχω να κρατάω το μεγάλο μου στόμα κλειστό. Καλύτερα κλειστό παρά μπουκωμένο με τα παπάρια μου. Δίκαιη ανταλλαγή.
Σκάμε μύτη ακριβώς την στιγμή που σηκώθηκαν για να πάνε προς το δωματιάκι .
-Γεια σας αλάνια ,πάνω στην ώρα.
-Γεια σας παιδιά ! Θα ξεκινήσουμε επιτόπου ;
-Ναι ,ελάτε.
Στρωνόμαστε 8 άτομα στο τραπέζι. Πάντα αποφεύγω να κάθομαι απέναντι απ' τον Νικ ,μην και μας κατηγορεί κανείς πάνω στην χασούρα ότι συνεργαζόμαστε. Καμιά φορά ο τζόγος πονάει σε σημείο παράνοιας. Η πρώτη ώρα κυλάει ήρεμα. Και οι δύο είμαστε λίγο πάνω απ' τα λεφτά μας ,με ορισμένα σκαμπανεβάσματα στην πορεία. Ο dealer μοιράζει την πάσα. Εγώ πάω πάσο ,πάλι σκουπίδια μ' έδωσε. Ο Νικ και άλλοι δυο είναι μέσα στο χέρι, χωρίς κανένας να έχει ανοίξει το pot*. Έρχεται το flop. Άσσος / άσσος / τρία ,ποικιλόχρωμα. Ο Νικ μιλάει πρώτος και το πάει ντούκου ,το ίδιο και ο δεύτερος. Ο τρίτος ποντάρει ένα ταληράκι. Ο Νικ τον ακολουθεί ενώ ο δεύτερος πάει πάσο. Εντωμεταξύ διακρίνω μια νευρικότητα στις κινήσεις του. Σκέφτομαι πως δεν έχει καλό χέρι και κάτι κυνηγάει . Έρχεται το turn* ,πάλι άσσος. Ο Νικ απ' την βιασύνη του να πετάξει τα φύλλα ,τα σπρώχνει πάνω στο χέρι του dealer ,που το είχε απλώσει προς την μεριά του για να του απευθύνει τον λόγο. Γυρνάνε και τα δύο σαν φέτες ψωμί που σκάνε απ' την πλευρά της μερέντας και φανερώνουν ένα ζευγάρι άσσους. Όχι ρε πούστη ...οι άλλοι δεν φαίνονται και για ξουράφια στα μαθηματικά αλλά αυτό πως να τους το εξηγήσεις ; Ο πιτσιρίκος απ' τα δεξιά του φωνάζει όλο ειρωνεία "μα είσαι μαλάκας και πετάς το καρέ* ;" ενώ ο μαντραχαλάς εξ αριστερών τον έχει σβερκώσει αστραπιαία. Τινάζομαι απ' την άλλη πλευρά του τραπεζιού για να δικαιολογήσω τ' αδικαιολόγητα και γλιστράει απ' το μανίκι μου ένα δυάρι καρό.
-Ρε μαλάκες και οι δυο σας ,μας δουλεύετε ;
-Όχι ρε παιδιά ,να σας εξηγήσω ,τους λέω με μούτρα οσίας και παρθένας και προσπαθώ να εκμεταλλευτώ την μέχρι τώρα αδράνεια τους.
-Τι να εξηγήσεις ρε γελοίε με το δυάρι ,γρυλίζει ο κτηνάρας που έχει κολλήσει τον Νικ στον τοίχο ,ένα μέτρο μπροστά μου.
-Να ... μου αρέσει πολύ να παίζω με τα δυάρια ,ειδικά όταν τα setάρω !
Ίσα που πρόλαβα να δω το χέρι του να 'ρχεται. Ανοίγω τα μάτια μου με θέα προς το ταβάνι. Τρομερός πονοκέφαλος και κάτι περίεργο στο στόμα μου. Ψηλαφίζω με την γλώσσα μου και καταλαβαίνω ότι λείπουν τα δυο τα μπροστινά τα δόντια ,τα πως τα λένε ,του Bugs Bunny. Σκέφτομαι πως θα μοιάζει η μούρη του φίλου μου τώρα. Με πιάνει το ηρωικό μου και σηκώνομαι με φόρα. Ζαλίζομαι και ταλαντεύομαι σαν σέρφερ. Ανάμεσα στην φασαρία ,ακούω έναν μεταλλικό ήχο. ΚΛΙΝΚ. Όχι και gunια ρε παιδιά για ένα παπατζιλίκι ουρλιάζω. Το κέρμα έχει γλιστρήσει απ' το τεντωμένο χέρι του Νικ, που τον έχουν σαν τον εσταυρωμένο στον τοίχο, μέσα στον αυτόματο πωλητή που βρίσκεται λίγο πιο δίπλα. Με όλο το ψυχικό του σθένος πατάει το κουμπάκι της coca-cola zero . Οι λάμπες σκάνε και πετάνε σπίθες. Ήχος εκρήξεων και πίδακες φωτιάς απ' τους αεραγωγούς. Σκοινιά να ξετυλίγονται απ' το ταβάνι. Τα S.W.A.T να μπουκάρουν ρημάζοντας τον τοίχο. Μουνάρες με καυτά σορτσάκια να πασαλείβονται με παγάκια δίπλα μας ,αλλά αυτές μας είναι αδιάφορες, ούτως ή άλλος δεν γαμάμε. Ο Νικ ανοίγει το κουτάκι και πίνει ατάραχος,υποθέτω για να ανακουφίσει κάπως τον λαιμό του, ενώ παντού τριγύρω πανικός.
-Ρε ηλίθιε ,πάμε να φύγουμε γρήγορα. ΤΣΑΚΙΣΟΥ !
Βγαίνουμε απ' το σπάσιμο του τοίχου .Κεντράρουμε το πρώτο σκοτεινό κωλόστενο και γινόμαστε λούηδες. Δεν ξέρω πόση ώρα τρέχαμε. Σε κάποια φάση σταματάμε και μας κόβεται η ανάσα. Προσπαθούμε να βρούμε την ανάσα μας ,σκυμμένοι και οι δυο ,κοιταζόμαστε κατάματα. Του χαμογελάω με το καινούργιο μου, λειψό, χαμόγελο. "Καλά ρε ,δυάρι ;" μου λέει και ψοφάει στο γέλιο. "Δεν μπορούσα να βάλω στο μανίκι 2/7 και έβαλα μόνο το δυάρι" ,του λέω. Κοιταζόμαστε ξανά ,σιωπηλοί αυτή την φορά. Ένοχη σιωπή. Και οι δυο είχαμε τον άλλον στην απέξω απ' τα σχέδια μας. Και οι δυο θέλαμε να διατηρήσουμε την εικόνα μας ακέραιη στο πρόσωπο του άλλου ,αλλά τελικά είμαστε το ίδιο βρώμικοι. Το καταπίνουμε ,σαν να μην μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς.
-και τώρα τι;
-Ή να μάθουμε να ρίχνουμε καμιά μπουνιά ή είμαστε για jokerstars και μόνο. Δεν είμαστε σίγουροι πως πάντα θα έχει αυτόματους πωλητές δίπλα μας ...
Το σπάμε χωρίς πολλές κουβέντες. Θα τα πούμε αύριο ,εκτενώς. Χωριζόμαστε με μια βλακώδη έκφραση χαράς στο πρόσωπο. Κάναμε την αλητεία μας κ' απόψε. Δεν πειράζει ,κάποια στιγμή θα μεγαλώσουμε . Ως τότε ,θα flopάρουμε πεντάφτερα καρέ ...
*ζινο : το καζίνο
*pot : το ποσό των στοιχημάτων . Ξεκινάει απ' την αρχή σε κάθε πάσα.
*flop : τα τρία πρώτα κοινά φύλλα. Ανοίγουν ταυτοχρόνως.
*turn : το τέταρτο κοινό φύλλο. Ανοίγει μόνο του.
*καρέ : πολύ δυνατός συνδιασμός με 4 ίδια φύλλα (π.χ. 4χ Ρηγάδες )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου